SUCCESVOL ZIJN EN SPIRITUEEL LEVEN
In deze blog wil ik afrekenen met bekrompen gedachtes dat een spiritueel leven niet samen kan gaan met een succesvol leven. Ik weiger te geloven dat "onthechting" betekent dat je afstand moet doen van aardse geneugten. In veel "spirituele" kringen zijn de armen de helden en de rijken de schurken. Zoals bijvoorbeeld in de bekende kerstfilm: 'a christmas carol’.
Waarom niet de berg willen worden en liever wegslinken tot een korreltje zand?
Volgens mijn banksaldo ben ik niet rijk, althans, niet rijk genoeg voor een vermelding in de Quote. De echte rijkdom zit hem mijn inziens ook niet in een gevulde bankrekening en een leeggeroofde ziel. Wie ben ik dan wel?
Ik ben financieel onafhankelijk en heb geen seconde spijt van de keuzes die ik al op jonge leeftijd maakte. Ik werk gepassioneerd binnen mijn eigen bedrijf en ben allerminst een klager. De keuzes die ik maakte en de doelen die ik mezelf stelde hebben niets te maken met het milieu waarin ik opgroeide. Mijn vader werkte zijn hele leven in het systeem van uitbuiting en ondergewaardeerd zijn. Mijn moeder was huisvrouw en bood mij en de andere gezinsleden een “warm” nest.. Het ondernemerschap werd mij niet met de paplepel ingegeven. Integendeel: Dat heb ik met vallen en opstaan moeten leren. Wel wist ik in mijn pubertijd reeds wat ik perse niet wilde: 'het leven van een ondergewaardeerde arbeider'. Veel mensen klagen over hun situatie maar nemen geen stappen om er ook maar iets aan te veranderen. Vaak zet iemand de eerste stap, maar uit angst zetten ze niet die tweede stap, en geven externe factoren de schuld voor hun falen. Ze beseffen niet dat ze in een leugen leven. De leugen dat ze er zelf niets aan kunnen doen om hun dromen te verwezenlijken.
In het "spirituele" zijn veel excuses te vinden voor het mislukken in dit leven. Mensen die zelfs denken dat hun benarde situatie “karmisch” bepaald is geef ik graag een verwijsbrief voor de dichts bijzijnde psychiater. Maar al te vaak wordt de term "onthechting" gebruikt door mensen die alles kwijt zijn geraakt. Ook de "spirituele" term "leven in het NU" wordt vaak gebruikt door mensen die niet over de toekomst willen of durven na te denken.
Voor mij betekent "onthechting" dat ik mag genieten van aardse zaken, maar dat ik mijn levensgeluk er niet door laat bepalen. Leven in het NU betekent voor mij dat ik het moment waarin ik BEN, intens waarneem. Onlangs vergat ik weer eens het moment NU te beleven. Aan het begin van een NLP-training beginnen we normaliter met een zeven minuten durende meditatie. Doorgaans kan ik hier intens van genieten omdat ik dan de beslommeringen van de dag kan loslaten en mijn hoofd kan leegmaken om de kennis die we delen te absorberen als een droge woestijn die een druppel water in zich opneemt.
Echter deze ochtend merkte ik de meditatie pas op toen deze afgelopen was.
Wanneer je op een mooie zomerochtend besluit naar jouw werk te wandelen in plaats van de auto te nemen, geniet dan van de wandeling en denk nog even niet aan hetgeen je op je werk te wachten staat maar neem het moment “NU” even helemaal over je longen.
Gebruik "spiritualiteit" niet als een masker om het angstige kind in jezelf te beschermen. Het is slechts faalangst omdat je bang bent dat het pad te moeilijk is om te bewandelen. Er is maar één iets wat een droom onmogelijk maakt: 'de angst om te falen'. (Paulo Coelho)
Ben niet te streng voor jezelf in de veronderstelling dat dit iets met "spiritualiteit" te maken heeft. Laat je niet wijsmaken dat je niet jouw dromen mag najagen, dat je geen topprestaties mag leveren om een uitstekend leven te leiden. De mensen die hun leven laten leiden door de stand van de sterren zoeken naar excuses om verantwoordelijkheden uit de weg te gaan. Ik trek astrologie allerminst in twijfel, er wordt al duizenden jaren met succes gebruik van gemaakt, maar wanneer jij jouw leven er door laat beheersen speel je de rol van slachtoffer wanneer het leven je niet biedt wat je ervan verwacht.
Al wordt het script van jouw leven niet door jou zelf geschreven, jij bent zelf de regisseur!
Gedisciplineerd en hard werken om je doelen te bereiken wordt door "spirituelen" dikwijls gezien als iets wat ongezond en spiritueel onverantwoord is. Belangrijk is dat jij de balans vindt in werk en spiritualiteit. Iemand die té spiritueel is, is net zo extreem als een workaholic. Extremisme is nooit goed!
Een gezonde geest die in een gezond lichaam huist besteedt evenveel tijd aan spiritualiteit als aan werk. Maak tijd om te werken maar ook om te rusten. Maak tijd om te mediteren maar ook om te slapen. Maak tijd voor het onderhouden van vriendschappen maar ook voor je gezin. Zie het als de spaken van een wiel, wanneer ze allemaal exact even lang zijn draait het wiel het best....omdat het in balans is.
Wanneer een boer in de lente zijn akkers niet zou bewerken en ze niet zou inzaaien dan groeide er niets anders op dan onkruid. Wanneer deze boer zijn dagen zou vullen met mediteren en bidden voor betere tijden dan had hij binnen de kortste tijd geen boerderij meer. Over onthechten gesproken! Wanneer zaken doen en een eigen bedrijf opzetten jouw passie is waarom zou je dan een spirituele kunstenaar worden of iets anders. Je doet immers hetzelfde: 'je gedachten omzetten in een mooi kunstwerk waarvan je de wereld laat meegenieten'. Geloof me, het is juist heel spiritueel om je talenten en je krachten te besteden aan een doel. De "praters" leggen het uiteindelijk af tegen de "doeners". Immers: 'praatjes vullen geen gaatjes'. Dit spreekwoord hoorden we vaak genoeg in onze kinderjaren, maar wel een waarheid in al zijn eenvoud.
