Hoe vaak wordt gezegd dat de tijd vliegt? Volgens mij gaat er geen dag voorbij zonder vaststelling van het feit dat de tijd snel gaat. Rond de jaarwisseling zeggen we tegen elkaar dat het jaar weer omgevlogen is. Wat is dat toch dat wij in de veronderstelling zijn dat het verleden slechts een flits van herinneringen is?
Ik heb het antwoord: Alle niet nominale dagen deleten wij!
Als kind dacht ik -zoals de meeste kinderen- dat de tijd die voor me lag oneindig lang was en dat ik eenmaal als oude man, tevreden terug zou kijken op een heel lang leven. Een leven dat in mijn beleving lang genoeg zou zijn geweest zodat ik niet zou treuren om mijn naderende einde.
In mijn kappersstoelen ontmoet ik mensen van negen maanden tot negentig jaar. Er gaat bijna geen knipbeurt voorbij zonder gesprek, ik laat dat ook niet toe omdat ik een hekel heb aan stiltes tijdens mijn werk. De hoogbejaarde mensen die me vertellen dat het leven voorbij gevlogen is, maken een einde aan mijn illusie uit mijn kinderjaren.
Maar ik kon en wilde niet geloven dat ik in mijn laatste levensdagen zou denken dat het leven van kortere duur zou lijken dan het in werkelijkheid was. Het fenomeen "tijd" hield me meer en meer bezig.
Toen ik een uitspraak van Albert Einstein las, had ik het antwoord. Albert Einstein zei ooit: 'tijd bestaat niet echt, tijd is slechts een illusie. Jouw leven is slechts een pakketje gebeurtenissen waarvoor jij tijd nodig hebt om te beseffen dat ze werkelijk gebeurd zijn".
Ja natuurlijk! Hier had ik de sleutel. Wij onthouden alleen de gebeurtenissen die noemenswaardig zijn en al die andere dagen waarop niets bijzonders gebeurt deleten wij net zo gemakkelijk als wij spam-mail naar de prullenbak verwijzen. Het kan ook niet anders: een jaar heeft toch 365 dagen. Al deze dagen hebben ongeveer achttien uren waarop je bezig bent met van alles en nog wat. Iedere morgen moet je weer opstaan, naar de wc gaan. Ontbijten en tanden poetsen, douchen. Ruiten ijsvrij maken. Naar je werk rijden. Werken. Voor het avondeten zorgen. Televisie kijken en naar bed gaan. Kortom, een dag is een dag en niets minder mits je niet sliep.
Dus je onthoudt de nominale gebeurtenissen zoals de geboorte van je kind, je trouwdag, de sterfdag van een dierbare, een heerlijke onvergetelijke vakantie of een eenmalig feest.
Mijn inziens zou je jouw leven moeten vullen met onvergetelijke momenten waardoor er zo weinig mogelijk dagen in de prullenbak van je geheugen belanden. Het is beslist bijna onmogelijk om van iedere dag een feestdag te maken maar je kunt er wel naar streven. Zorg dat je niet aan het eind van je leven een onverzadigd gevoel overhoudt en denkt dat het maar even geduurd heeft want als je 92 jaar wordt dan loop je toch zo'n 33.600 dagen rond op deze aarde.
Tijd, het fascineert me al jaren en ik begrijp er nog steeds te weinig van. Wanneer duurt iets lang of gaat iets te snel? Wanneer je vier uren doorbrengt met een heel aantrekkelijke dame kan het zijn dat die tijd voelt als vier minuten, echter wanneer je vier minuten met je blote billen op een hete kachel MOET zitten dan lijken het wel vier uren.
Gebruik je tijd zorgvuldig, maak -als het kan- zo veel mogelijk nominale (blije) momenten waardoor je aan het eind van dit aardse bestaan kunt zeggen: het is goed geweest, het was prachtig!
Namasté.
